ÖMER DİREN
80’lerin sonunda kerez ayının(Haziran) 13 ünde dünyaya geldim. Dünyaya geldiğimde bu yaşıma kadar canımı yakacak ölümlere sebep olduğuna inandığım o facia; yani Çernobil faciası olalı henüz 3 yıl olmuş ve doğumumdan hemen 1 yıl sonra da Batı Almanya dünya kupasını alacaktı.
Türkiye’nin kuzey doğusunda; Doğu Karadeniz’de 53 plakalı cennet memleketim Rize’de doğdum.
Adımı Ömer koymuşlar… Tuttuğum takım ise Rizespor…
Babam işçi annem evhanımı…
Ailemin ilk çocuğu, üç erkek kardeşin en büyüğüyüm…
Çocukluğum mu? Çok da uslu değildim hani… Sabah çıkıp hava kararmadan da eve dönmezdim…En çok da ayakkabılarımı yırttığımdan azar işitmişimdir her halde aramızda kalsın plastik topumuz olmadığından bulduğumuz yuvarlağımsı bir taş ile top oynardık.
Olan oyuncaklarımı hep içindeki mekanizmayı merakımdandır ki kırdım…
Zillere basıp da kaçtım, meyve ağaçlarına da çıktım, huni savaşları da yaptım..
Bütün süt dişlerimi kendim çektim her seferinde farklı bir geleneksel yöntemler kullanarak…
6 yaşında basit gibi gözüken bir bademcik ameliyatı yüzünden 3 gün içinde 3 ameliyat oldum, ölümden döndüm…
Anasınıfına gitmedim biz erkek adamdık direk baba sınıfından başladık eğitime… okuma yazmayı yaşıtlarımdan oldukça geç öğrendim
İlkokulda birçok spor dalına kapak atmaya çalışsam da hep karşımda ailem bir engel olarak belirdi… Öncelik hep okulum olmalıydı…
İlkokulda çok da başarılı bir öğrenci değildim açıkçası zekam biraz geç açıldı sanırım.
Kışları okula yazları cami de devam eden kuran kurslarına gittim…
Bir şey itiraf edeyim mi? İlkokul yıllarım çok güzeldi… Arkadaşlıklarımda öyle. Çocuktuk daha saf ve temiz bakıyorduk hayata da birbirimize karşıda; her şeyde gülecek tarafı daha kolay buluyorduk sanki hatta biz değil güzel taraflar hep bizi buluyordu sanki…
Lise eğitimime Rize Fen Lisesinde devam ettim. 4 yıl yurtta kaldım… Yurt imkânlar açısından kötü olsa da bizi hayata karşı daha sağlam durmak konusunda katkıları olduğunu inkâr edemeyeceğim. Yurt da aç da kaldık çok da üşüdük yeri geldiğinde…
2007 yılında ÖSYM beni sınavda aldığım puanı kıstas alıp tercihlerimi de göz önünde bulundurarak beni; İstanbul Teknik Üniversitesi Elektrik-Elektronik Fakültesi Kontrol Mühendisliği Bölümüne yerleştirdi.
Ve Ekim 2009 hayatımda attığım en güzel adım… Bana bir çok şey kattın…
Şimdi bölümümün 3. Sınıf öğrencisi oldum ve kesinlikle tercih etmekten pişman olmadığım bir bölüm ve üniversitede okuyorum…
Son Yorumlar